De clichés zijn waar; je leven veranderd in een achtbaan wanneer je kanker krijgt en een ongeluk komt nooit alleen. De afgelopen dagen zijn slopend geweest. Door omstandigheden moet ik waarschijnlijk voor 1 april verhuizen. Alsof ik daar zin in heb op dit moment. Ik heb wel wat beters aan mijn hoofd. Mijn hele privé leven met iedereen daarin is veranderd, juist nu ik wel wat vastigheid kon gebruiken.
Er zijn gelukkig ook wat positieve dingen gebeurd. Afgelopen week heeft Annelies (de moeder van Pim) Pim en mij voor vier dagen mee naar Zuid-Limburg genomen. Dat was ontzettend gezellig. Het was ook fijn om mijn gedachten te kunnen verzetten en letterlijk lekker uit te kunnen waaien. Ik hoop binnenkort ook een foto update van deze dagen te maken hier op mijn blog.
Een ander positief ding was de punctie van mijn IVF/IC SI behandeling. Die vond gisteren plaats. Ten eerste was de verdoving haast vervelender dan de ingreep zelf (ik werd er behoorlijk duizelig van, maar had weinig pijn) en ten tweede heeft de dokter 10 eitjes kunnen oogsten, wat een relatief hoog aantal is. Of deze eitjes ook daadwerkelijk bevrucht en ingevroren kunnen worden is nog de vraag, dat hoor ik morgen. Ik bid voor goede embryo's.
Sjees! Echt rot dat je al zo super snel zou moeten verhuizen :s
BeantwoordenVerwijderenHoop dat er wel iets anders voor jullie te vinden is.
Snap niet dat men kan denken dat iemand zo snel iets anders kan vinden. Ben blij dat het met de eitjes goed is gegaan.
Hallo lieve Otti, ik had dus net een verhaal geplaatst wat ik dus niet kon plaatsen :(
BeantwoordenVerwijderenNu dus maar proberen het weer opnieuw te reconstrueren. Blijkt dus dat ik me eerst aan moet melden op dit blog voordat ik kan reageren.
Allereerst maar even een reactie op hierboven: dikke shit voor jullie zeg, heel naadje.
Maar gelukkig hebben jullie, naast deze tegenslagen die ervoor zorgen dat het lijkt alsof je nu alle narigheid in een keer krijgt, ook een paar positieve kanten kunnen vinden: een klein aantal (slechts 2) aangetaste klieren waardoor de kans op herstel groter is dan gemiddeld, een groot aantal (10) geschikte eitjes (!) en de vrienden en vooral vriendinnen die jullie positief blijven volgen en ondersteunen!! Ik hoop dat jullie elke dag nog met een positieve gedachte wakker kunnen worden en zo het leven tegemoet kunnen treden. Elke dag opnieuw kun je de goede dingen blijven verwelkomen en de hopelijk daardoor de minder leuke dingen kunt blijven verwerken.
Ik wens jullie toe dat jullie dit vol blijven houden totdat de ziekte geheel verdwenen is en je het licht aan het einde van de tunnel steeds sterker ziet schijnen.
Sterkte Otti, blijf genieten van de mooie momenten (fotoshoot en dagjes uit) en blijf geloven dat je het kunt!!
Knuffel voor jullie uit friesland
Vervelend dat je waarschijnlijk moet gaan verhuizen, maar je bent een hele sterke meid dus daar vecht je je ook wel door heen :)
BeantwoordenVerwijderenIk zal mee duimen voor goede eitjes!
Liefs, Serena.
Jeetje wat naar allemaal, verhuizen lijkt me inderdaad wel het laatste waar je zin in hebt nu. :(
BeantwoordenVerwijderenIk hoop voor je dat je eitjes bruikbaar zijn!
En wat lief van Pim zn moeder dat ze jullie mee heeft genomen.
Succes met alles!
*Knuffel* Caro