woensdag 13 april 2011

Goed, jullie verdienen wel een update. Ik heb de laatste maand hoge pieken en diepe dalen beleefd en het laatste waar ik behoefte aan had was 'spilling my guts' in mijn publieke blog. Van de diepe dalen heb ik pijnlijke lessen geleerd.

Om het kort te houden: ik heb alle negatieve mensen, en alle mensen die mij pijn deden op welke manier dan ook, uit mijn leven verbannen. Ik heb daar ontzettend veel pijn van gehad en ik heb daar nog steeds pijn van, maar het wordt iedere dag minder en ik weet dat ik er uiteindelijk zelf beter uit zal komen te draaien. Kwestie van: 'what doesn't kill you, makes you stronger'. Alhoewel ik dat enigszins betwijfel, want teveel hartenzeer doet geen enkel mens goed.

Verder heb ik de afgelopen maand veel nagedacht over de dood. Niet omdat ik denk dat ik dood ga, maar omdat ik weet dat er een realistische kans bestaat dat ik hier wel aan sterf. Geen vrolijke gedachten, maar wel onontkoombare in mijn situatie. Ik weet dat mensen het over het algemeen goed met me bedoelen, maar ik vind die adviezen om niet over doodgaan na te denken, want dat zou een negatieve invloed hebben op mijn gesteldheid, echt absurd. Doodgaan is een alledaagse realiteit. Al denk ik er niet aan, ik ga toch een keer dood. Misschien niet vandaag of morgen, maar toch zeker wel over '100' jaar. Dat is realistisch gedacht, niet negatief. Naar mijn weten zijn mensen ook nog nooit spontaan onsterfelijk geworden door positief te denken. Begrijp me niet verkeerd, ik geloof in een positieve instelling (al was het maar om het leven een stuk aangenamer te maken voor jezelf), maar dat taboe dat heerst over ziektes als kanker en gebeurtenissen als doodgaan is niet normaal. Daar moet nodig verandering in komen.

De bestralingen heb ik vorige week afgerond. Het doet pijn, mijn huid is wat rood en voelt strak aan. Geen wereldramp, maar ook allesbehalve leuk.
Op woensdag 27 april krijg ik mijn eerste chemotherapie behandeling toegediend via een infuus. Ik probeer hier zo min mogelijk aan te denken, want ik zie hier enorm tegenop. Ik weet dat ik er ziek van ga worden en dat is wel het laatste wat ik wil. Ik besef natuurlijk ook dat de behandelingen nodig zijn om te genezen, maar het blijft een lijdensweg.

De toon van dit bericht lijkt wat somber, maar kanker hebben is geen feestje. Ik ben bejubeld om mijn positieve instelling, maar als ik eens een keer kwaad ben of moet huilen wordt me direct verweten dat ik negatief ben. En dan nog? Al ben ik van tijd tot tijd wat negatief de afgelopen maanden? Ik ben 27 jaar, weet eigenlijk nog niet zo heel lang dat ik kanker heb, word geconfronteerd met de dood, moet allerlei vervelende behandelingen ondergaan waaronder een borstamputatie en dan mag ik niet kwaad zijn, verdrietig zijn, pijn ervaren? Kom op! Menig mens zou er knal depressief van worden. Ik weet niet hoe goed ik me onder die chemokuur ga houden, maar ik vind (al zeg ik het zelf) dat ik het er niet slecht vanaf heb gebracht tot noch toe. Ik ga nog naar de stad om te winkelen, ik ga zelfs nog uit, ik maak nog foto's, ik sta nog model. Ik doe eigenlijk van alles. Ik sta nog altijd midden in het leven. Ik heb nog zoveel plannen, ik moet nog zoveel doen. Geen mens wilt liever leven dan dat ik dat wil (bij wijze van spreken natuurlijk). Dus ja, dat. Dat moest er even uit. :)

9 opmerkingen:

  1. Mooi bericht, tuurlijk mag je kwaad en bang en triest zijn in jouw situatie! Niemand moet jou zeggen hoe je te voelen of gedragen.

    Heel veel sterkte! x

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Gezien de siuatie mag je echt wel eens een keer boos worden of verdrieting..En is nog steeds niet niks! Ik vind het wel erg goed van je dat je nog van alles doet, en zo positief blijft verder. Daar heb ik echt bewondering voor. Je bent echt heel sterk! Ik zou niet weten of ik op dezelfde manier ermee zou omgaan. Chemo is niet leuk, maar helaas wel nodig. Maar ik weet zeker dat je je er doorheen zult slaan. Ik wens je heel veel succes en sterkte! ♥ Weet dat je super bent, en een vechter!

    *knuffel*

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hey lieverd, wat ben je toch een vechtertje. Het is bewonderingswaardig hoe je ermee om gaat. Je hebt recht op "negatieve" emoties. Zoals je zelf al zegt, je hebt je dalen, maar ook je pieken. Sommige mensen blijven in een diep zwart gat hangen. Dus ja, dan doe je het toch goed?

    Ik snap de mensen niet die van je verlangen dat je altijd maar happy de peppy blijft. Je bent verdomme wel ziek. Ze doen er beter aan om naar je luisteren en om te kijken of ze je eventueel kunnen opvrolijken ipv commentaar te leveren.

    De dood is een realistisch onderwerp. Ziek of niet ziek, het is oké om erover na te denken. Doorslaan is natuurlijk nooit goed, maar daar ben jij het type ook niet voor. ;)

    Ja, what else, je bent gewoon een geweldige meid. Ik wens je veel sterkte en kracht toe om er doorheen te komen. Met een glimlach of met tranen, als je maar weer beter wordt.

    Lots of kisses and hugs!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Lieve Ottilie, ik moet hard huilen van dit blogje. Meisje toch, wat jij allemaal doormaakt.. er is niet zo veel wat ik kan zeggen dat al niet eerder tegen je gezegd is, maar.. weet dat ik aan je denk en met heel mijn hart hoop dat de chemo aanslaat en je niet te ziek maakt. Kus.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Lieve schat, wat andere mensen over je emoties zeggen daar moet je je echt niets van aantrekken. Sowieso reageert iedereen anders op situaties, en mag er niemand bepalen hoe jij met deze verliesverwerking om gaat. Want het is toch zeker een vorm van verliesverwerking, en je moet alle fases zonder beperkingen die andere mensen je proberen op te leggen kunnen doorgaan. Ik wil je laten weten dat ik aan je denk, elke dag een kaarsje voor je brand en je het aller beste toe wens. Heel veel liefs en sterke met de aankomende chemotherapie. Serena.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Dank jullie wel! Ik hou van jullie allen! ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  7. gosh, all these speaches about "don't think/talk about death or something negative!!!" just drive me mad. It makes me sick when I hear such shit, I think most ppl say this only because such talks make them fear about them self and the rest just feels uncomfortable. I could hit in this moment.
    ****
    I am thinking pretty often about you, wondering how are doing/feeling etc. but I am afraid to ask you such thing because it might destroy your good mood etc.
    I am really happy to read your life is going on =)))))))))))

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik heb zojuist alle blog berichten gelezen en ben erg benieuwd hoe het met je gaat. Mijn zusje van 25 start eind deze maand met chemo en heb je blog naar haar gelinkt. Veel sterkte en succes!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hey Anoniem,

    Bedankt voor je berichtje. :)
    Ik heb vorige maand al mijn behandelingen afgerond en het gaat in principe goed met me.
    Ik sta natuurlijk nog onder controle in het ziekenhuis en in januari begin ik aan een revalidatieprogramma.
    Ik wens je zusje heel veel sterkte en kracht toe!

    BeantwoordenVerwijderen